Leiden, 29 juli. De 450 euro die het kost om de naam van een nieuwe politieke partij te laten registreren, heeft de Partij voor Naastenliefde, Vrijheid en Diversiteit (PNVD) internationale bekendheid opgeleverd. De hele wereldpers kwam bij de drie bestuursleden van de ‘pedopartij’ over de vloer. Maar verder succes bleef uit.
Ongeveer vijftien mensen werden lid, zegt voorzitter Marthijn Uittenbogaard. De enige substantiële donatie (500 euro) was niet genoeg om de advocaatkosten te vergoeden voor het kort geding waarmee een stichting een verbod op de partij eiste. De partijkas is leeg, en het bedrag dat de PNVD zoals alle partijen in oktober moet betalen voor haar kandidaatsstelling voor de verkiezingen (11.250 euro), is „een drempel”.
Vandaag gaan de bestuursleden voor het eerst de straat op, onder politiebegeleiding en op een geheimgehouden locatie, om ‘ondersteuningsverklaringen’ te werven. Ze hebben er 570 nodig om mee te mogen doen aan de verkiezingen van november. „Enkele tientallen” zijn toegezegd.
Dat de partij hoogstwaarschijnlijk niet doordringt tot het parlement, maakt voor de beeldvorming in het buitenland niet uit. Alleen al het nieuws van de oprichting veroorzaakte een storm van morele verontwaardiging, vooral in rechts-conservatieve kringen. In Rome werd geprotesteerd door een groep leden en sympathisanten van een extreemrechtse splinterpartij. In Straatsburg belegden twee Italiaanse Europarlementariërs van een andere ultrarechtse partij met een Poolse collega een persconferentie om Nederland op zijn kop te geven. Een van de Italianen sprak van een „politiek monster” in een land „waar toch al voortdurend aan waarden wordt ingeboet”.
Het Duitse tijdschrift Focus Magazin maakte melding van Duitse internetters die met een miljoen handtekeningen tegen de oprichting van de partij wilden protesteren in Den Haag. In België, het land van Marc Dutroux, reageerde men vrij kalm. Alleen een woordvoerder van ‘Child Focus’, het ‘Europees centrum voor vermiste en seksueel uitgebuite kinderen’, keerde zich in Het Nieuwsblad fel tegen de PNVD. „Deze partij is in mijn ogen een oproep tot pedofiel gedrag en dat is onaanvaardbaar.”
Nadat de rechtbank in Den Haag de partij vorige week toestond, volgde een nieuwe golf van protest. De meeste buitenlandse kranten verzuchtten dat zoiets natuurlijk alleen kan in Nederland, met zijn uitgewoonde normen en waarden.
„Dat dit land bekend staat om zijn vrije zeden, van de legalisering van softdrugs tot het homohuwelijk, betekent niet dat het ieder ander taboe ook zou moeten slechten”, schreef de Franse krant l’Humanité. De conservatieve Oostenrijkse krant Die Presse: „Het is niet alleen een flagrante leugen onder het mom van liberaliteit, wanneer in Nederland een pedofielenpartij officieel aan verkiezingen mag meedoen. Het is zelfs onmenselijk en nogal ziekelijk.” Als een van de weinige kranten toonde de Wall Street Journal begrip voor de rechterlijke uitspraak. „Verontwaardiging over een schandaal is gezond voor een volwassen democratie en een extra reden om het recht op schandalige uitingen te waarborgen.”
Voorzitter Uittenbogaard is niet uit het veld geslagen door de weerstand die zijn partij oproept. Het valt hem zelfs mee. „Ze hadden ons ook kunnen negeren.” In zijn huiskamer in een Leidse volksbuurt, waar pedofiele standaardwerken als Jongensliefde en Vervolgde minderheid zij aan zij in de kast staan, praat hij graag over de partij, en, vooral over het lot van de pedofiel. „In de VS krijgen mensen levenslang voor het sabbelen aan kindertenen.” Net als penningmeester Ad van den Berg (62) en secretaris Norbert de Jonge (28) is hij al lang actief in het pedofielencircuit. Zeven jaar zit hij in het bestuur van de Vereniging Martijn, die strijdt voor de acceptatie van pedofilie. „Al die jaren hebben de media nooit gebeld om mijn mening te vragen”, zegt Uittenbogaard. „Ze denken: pedo’s zijn Untermenschen. Dat zeggen ze niet, maar dat denken ze wel.” Volgens Uittenbogaard doen de meeste pedofielen niets wat God verboden heeft. „Wij raden mensen aan zich aan de wet te houden.” Hij en Norbert de Jonge hebben volgens hem alleen seksuele contacten met volwassenen. Van den Berg zou de enige zijn die met justitie in aanraking is geweest. „Hij is in 1987 veroordeeld tot een maand voorwaardelijk en een boete voor ontucht met een jongen van 11, 13 jaar. Daar is hij altijd heel open over geweest.”
Uittenbogaard is de enige van de drie die tot op heden geen negatieve gevolgen heeft ondervonden van de publiciteit rond de partij, afgezien van de bedreigingen die blijven binnenkomen via de mail. Tegen twee afzenders is inmiddels aangifte gedaan. Norbert de Jonge, die werkzoekend is, werd in juni weggestuurd bij zijn pedagogiekstudie aan de Nijmeegse Radbouduniversiteit. Hij ging ertegen in beroep – dat loopt nog. Ad van den Berg moest weg van een camping waar hij al jaren stond. Uittenbogaard, die een parttime baan heeft in de spoelkeuken van een verzorgingshuis, mag van zijn werkgever blijven zolang hij maar niet bekendmaakt waar hij precies werkt.
Dat de PNVD vorige week niet verboden is, komt doordat zij geen strafbare feiten pleegt, niet oproept tot het plegen van strafbare feiten en niet aanzet tot haat of oproept tot het doden van bevolkingsgroepen. „Het is aan de kiezer om een oordeel te geven over de pleidooien van politieke partijen”, aldus de rechter. „Deze vrijheden komen ook aan de PNVD toe.”
Minister Donner (Justitie, CDA) schaarde zich achter het vonnis. Hij verwerpt de opvattingen van de partij, maar, schreef hij aan de Tweede Kamer: „In een democratie dienen politiek verwerpelijke ideeën primair met kracht van argumenten te worden bestreden.”
